ರಮಣ ಮಹರ್ಷಿಗಳ ಪ್ರಾಣಿ ಪ್ರೀತಿ ಅನುಕರಣೀಯ. ತಮ್ಮ ಆಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಹಾವುಗಳು ಬಂದರೆ, ಅವುಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ''ಹಾವುಗಳ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ನಾವು ಬಂದಿದ್ದೇವೆ. ಅವುಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡಬಾರದು,' ' ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ರಮಣರು, ತಮ್ಮ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿದ್ದ ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿದ್ದ ಹಸು-ಕರುಗಳು, ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ, ನವಿಲು, ನಾಯಿಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ನಾನಾ ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳ ಯೋಗಕ್ಷೇಮವನ್ನು ಅವರು ತಪ್ಪದೆ ವಿಚಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಅವರು 'ಅವು', 'ಇವು' ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ''ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅನ್ನ ಕೊಟ್ಟಿರೇ?,'' ಎಂದು ಅವರು ಕೇಳಿದರೆ, ''ನಾಯಿಗಳಿಗೆ ಊಟ ಹಾಕಿದಿರಾ?,'' ಎಂದರ್ಥ. ದೇಹತ್ಯಾಗ ಮಾಡುವ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಸಹ ಕೊಠಡಿಯಿಂದ ಹೊರಬಂದಿದ್ದ ಅವರು, ''ನವಿಲಿಗೆ ಊಟ ಹಾಕಿದಿರಾ?,'' ಎಂದು ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿದ್ದರು.
ಒಂದು ಸಲ ಹಾವೊಂದು ಅವರ ಮೈಮೇಲೆ ಬಂದು ಕೂತಿತ್ತು! ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಭಯ. ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳಿಗೆ ಹಾವು ಏನಾದರೂ ಕೆಡುಕು ಮಾಡಬಹುದೇನೋ ಎಂಬ ಆತಂಕ ಶಿಷ್ಯರಲ್ಲಿತ್ತು. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಹಾವು ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಾನು ಹೊರಟು ಹೋಯಿತು. ನಂತರ ''ಹಾವು ಮೈಮೇಲೆ ಹರಿದಾಡಿದಾಗ ಏನನ್ನಿಸಿತು?,'' ಎಂದು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಶಿಷ್ಯರು ಕೇಳಿದರು. ಆಗ ರಮಣರು, ''ತಣ್ಣಗೆ, ಮೆತ್ತಗೆ,'' ಎಂದಿದ್ದರು. ರಮಣರ ಬದುಕಿನ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಘಟನೆಗಳು ಹತ್ತಾರು.
ಈಗ ವ್ಯಾಸರಾಯ ಮತ್ತು ಕನಕದಾಸರ ನಡುವಿನ ಘಟನೆಯನ್ನು ನೋಡೋಣ. ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು ವ್ಯಾಸರಾಯರು ಒಂದು ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದೊಂದು ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ನೀಡಿದ ವ್ಯಾಸರಾಯರು, ''ಯಾರೂ ನೋಡದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಈ ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನಿ,'' ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಒಬ್ಬೊಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯನದು ಒಂದೊಂದು ಸರ್ಕಸ್. ಮಾರನೇ ದಿನ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ, ''ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ಯಾರ‌್ಯಾರು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ತಿಂದಿರಿ?,'' ಎಂದು ವ್ಯಾಸರಾಯರು ಕೇಳಿದರು. ''ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಬಾಳೆಹಣ್ಣು ತಿಂದು ಮುಗಿಸಿದೆ,'' ಎಂದು ಒಬ್ಬ ಹೇಳಿದ. ''ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕೊಠಡಿಯಲ್ಲಿ ತಿಂದೆ. ನಾನು ತಿಂದದ್ದನ್ನು ಯಾರೂ ನೋಡಲಿಲ್ಲ!,'' ಎಂದು ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಹೇಳಿದ. ಹೀಗೆ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರು ಒಂದೊಂದು ಕಡೆ ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ತಿಂದು ಮುಗಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ, ಕನಕದಾಸರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬಾಳೆಹಣ್ಣು ಹಾಗೆಯೇ ಇತ್ತು. ''ನೀವೇಕೆ ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನಲಿಲ್ಲ?,'' ಎಂದು ವ್ಯಾಸರಾಯರು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು. ''ಗುರುಗಳೇ, ಯಾರು ಇಲ್ಲದ-ಯಾರೂ ನೋಡದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ತಿನ್ನುವಂತೆ ನೀವು ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಟ್ಟಿರಿ. ಆದರೆ, ನಾನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದರೂ ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದ,'' ಎಂದು ಕನಕದಾಸರು ಹೇಳಿದರು. ''ಯಾರದು?,'' ಎಂದು ವ್ಯಾಸರಾಯರು ಕೇಳಿದಾಗ, ''ದೇವರು! ಅವನಿಲ್ಲದ ಜಾಗ ಯಾವುದಿದೆ? ಹೀಗಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ನಿಯಮದಂತೆ ಹಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನಲಾಗಲಿಲ್ಲ,'' ಎಂದರು.
ಸಾಧಕರ ಬದುಕಿನ ಪುಟಗಳನ್ನು ತೆರೆಯುತ್ತಾ ಹೋದರೆ, ಇಂಥ ಹತ್ತು ಹಲವು ಪ್ರೇರಣಾದಾಯಕ ಸಂಗತಿಗಳು ಕಣ್ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತವೆ. ''ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಯಾರೀಗ ಆದರ್ಶ?,'' ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವುದು ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಸಾಧಕರ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಓದುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ, ಒಂದು ಗಟ್ಟಿ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ತಲುಪಿಸುವ ಕೆಲಸ ನಡೆದರೆ ಸಾಕು.
ಕೃಪೆ - ಬೋಧಿವೃಕ್ಷ
Take Mouse over on Dharma Granth and Click Like
Like Page - www.fb.com/dharma.granth
visit - http://
Join to group - http://tiny.cc/
.
![ರಮಣ ಮಹರ್ಷಿಗಳ ಪ್ರಾಣಿ ಪ್ರೀತಿ ಅನುಕರಣೀಯ. ತಮ್ಮ ಆಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಹಾವುಗಳು ಬಂದರೆ, ಅವುಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ''ಹಾವುಗಳ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ನಾವು ಬಂದಿದ್ದೇವೆ. ಅವುಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡಬಾರದು,' ' ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ರಮಣರು, ತಮ್ಮ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿದ್ದ ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿದ್ದ ಹಸು-ಕರುಗಳು, ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ, ನವಿಲು, ನಾಯಿಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ನಾನಾ ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳ ಯೋಗಕ್ಷೇಮವನ್ನು ಅವರು ತಪ್ಪದೆ ವಿಚಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಅವರು 'ಅವು', 'ಇವು' ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ''ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅನ್ನ ಕೊಟ್ಟಿರೇ?,'' ಎಂದು ಅವರು ಕೇಳಿದರೆ, ''ನಾಯಿಗಳಿಗೆ ಊಟ ಹಾಕಿದಿರಾ?,'' ಎಂದರ್ಥ. ದೇಹತ್ಯಾಗ ಮಾಡುವ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಸಹ ಕೊಠಡಿಯಿಂದ ಹೊರಬಂದಿದ್ದ ಅವರು, ''ನವಿಲಿಗೆ ಊಟ ಹಾಕಿದಿರಾ?,'' ಎಂದು ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿದ್ದರು.
ಒಂದು ಸಲ ಹಾವೊಂದು ಅವರ ಮೈಮೇಲೆ ಬಂದು ಕೂತಿತ್ತು! ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಭಯ. ತಮ್ಮ ಗುರುಗಳಿಗೆ ಹಾವು ಏನಾದರೂ ಕೆಡುಕು ಮಾಡಬಹುದೇನೋ ಎಂಬ ಆತಂಕ ಶಿಷ್ಯರಲ್ಲಿತ್ತು. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ಹಾವು ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಾನು ಹೊರಟು ಹೋಯಿತು. ನಂತರ ''ಹಾವು ಮೈಮೇಲೆ ಹರಿದಾಡಿದಾಗ ಏನನ್ನಿಸಿತು?,'' ಎಂದು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಶಿಷ್ಯರು ಕೇಳಿದರು. ಆಗ ರಮಣರು, ''ತಣ್ಣಗೆ, ಮೆತ್ತಗೆ,'' ಎಂದಿದ್ದರು. ರಮಣರ ಬದುಕಿನ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಘಟನೆಗಳು ಹತ್ತಾರು.
ಈಗ ವ್ಯಾಸರಾಯ ಮತ್ತು ಕನಕದಾಸರ ನಡುವಿನ ಘಟನೆಯನ್ನು ನೋಡೋಣ. ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಲು ವ್ಯಾಸರಾಯರು ಒಂದು ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿದರು. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದೊಂದು ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ನೀಡಿದ ವ್ಯಾಸರಾಯರು, ''ಯಾರೂ ನೋಡದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಈ ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನಿ,'' ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಒಬ್ಬೊಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯನದು ಒಂದೊಂದು ಸರ್ಕಸ್. ಮಾರನೇ ದಿನ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ, ''ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ಯಾರ‌್ಯಾರು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ತಿಂದಿರಿ?,'' ಎಂದು ವ್ಯಾಸರಾಯರು ಕೇಳಿದರು. ''ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಬಾಳೆಹಣ್ಣು ತಿಂದು ಮುಗಿಸಿದೆ,'' ಎಂದು ಒಬ್ಬ ಹೇಳಿದ. ''ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕೊಠಡಿಯಲ್ಲಿ ತಿಂದೆ. ನಾನು ತಿಂದದ್ದನ್ನು ಯಾರೂ ನೋಡಲಿಲ್ಲ!,'' ಎಂದು ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಹೇಳಿದ. ಹೀಗೆ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರು ಒಂದೊಂದು ಕಡೆ ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ತಿಂದು ಮುಗಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ, ಕನಕದಾಸರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬಾಳೆಹಣ್ಣು ಹಾಗೆಯೇ ಇತ್ತು. ''ನೀವೇಕೆ ಬಾಳೆಹಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನಲಿಲ್ಲ?,'' ಎಂದು ವ್ಯಾಸರಾಯರು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು. ''ಗುರುಗಳೇ, ಯಾರು ಇಲ್ಲದ-ಯಾರೂ ನೋಡದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ತಿನ್ನುವಂತೆ ನೀವು ಅಪ್ಪಣೆ ಕೊಟ್ಟಿರಿ. ಆದರೆ, ನಾನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದರೂ ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದ,'' ಎಂದು ಕನಕದಾಸರು ಹೇಳಿದರು. ''ಯಾರದು?,'' ಎಂದು ವ್ಯಾಸರಾಯರು ಕೇಳಿದಾಗ, ''ದೇವರು! ಅವನಿಲ್ಲದ ಜಾಗ ಯಾವುದಿದೆ? ಹೀಗಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ನಿಯಮದಂತೆ ಹಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನಲಾಗಲಿಲ್ಲ,'' ಎಂದರು.
ಸಾಧಕರ ಬದುಕಿನ ಪುಟಗಳನ್ನು ತೆರೆಯುತ್ತಾ ಹೋದರೆ, ಇಂಥ ಹತ್ತು ಹಲವು ಪ್ರೇರಣಾದಾಯಕ ಸಂಗತಿಗಳು ಕಣ್ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತವೆ. ''ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಯಾರೀಗ ಆದರ್ಶ?,'' ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವುದು ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಸಾಧಕರ ಜೀವನ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಓದುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ, ಒಂದು ಗಟ್ಟಿ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ತಲುಪಿಸುವ ಕೆಲಸ ನಡೆದರೆ ಸಾಕು.
ಕೃಪೆ - ಬೋಧಿವೃಕ್ಷ
Take Mouse over on @[306411219466801:274:Dharma Granth] and Click Like
Like Page - www.fb.com/dharma.granth
visit - http://dharmagranth.blogspot.com/
Join to group - http://tiny.cc/Dharma-Granth-Group
.](https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/p320x320/1231629_472565982851323_1445512953_n.jpg)
![PLEASE LIKE @[215109998506784:274:Cow & Hinduism / Gau Mata ki Jai]
|| प्रकृति स्थित जीव ही कर्त्ता - भोक्ता बनता है ||
जीवात्मा का कर्त्रित्व या भोक्तृत्व [ १५ / ८ , ९ , १० ] तभी दिखाई देता है जब वह किसी शरीर में प्रवेश करे | जैसे हे धनंजय ! संपत्तिमान और विलासी मनुष्य तभी जाना जाता है जब वह किसी राजा के रहने योग्य स्थान में बसे | वैसे ही , देखने वालों को अहंकार की वृद्धि या विलासिता तभी दिखाई देती है जब जीव किसी देह का आश्रय करे | तथा जब वह शरीर का त्याग करता है तब भी इस इन्द्रिय - समुदायरुपी संपत्ति को अपने संग ले जाता है | जैसे अतिथि का अपमान करने से वह अपने संग अपमान करनेवाले का पुण्य भी खींच ले जाता है , अथवा डोरी जैसे कठपुतलियों को इधर - उधर खींच ले जाती है , अथवा पवन जैसे फूल की सुगंध हर ले जाता है वैसे ही हे धनंजय ! यह देह - राज [ आत्मा ] जब देह का त्याग करता है तो इन इन्द्रियों को , जिनमें छठा एक मन है , अपने साथ ले जाता है |
फिर वह संसार में या स्वर्ग में जहां - जहां और जैसे - जैसे देहों का आश्रय करता है , वहाँ - वहाँ मन आदि भी फिर से पूर्ववत प्रवृत हो जाते हैं , जैसे दीपक बुझा देने से वह प्रभा सहित अदृश्य हो जाता है परन्तु फिर से जलाते ही पुन: प्रकाशमान हो जाता है | तथापि हे किरीटी ! यह व्यवस्था अविवेकियों की दृष्टि से ही ऐसी मालूम होती है , क्योंकि वे यह सत्य मानते हैं की आत्मा देह धारण करता है और वही विषयों का भोग लेता है तथा देह का त्याग भी वही करता है | अन्यथा जन्म होना या मृत्यु होना , कर्म करना या भोग लेना ये सब धर्म वस्तुत: प्रकृति के हैं जिनको आत्मा अपने समझता है |
आगे [ १५ / ११ ] कहते हैं " हे पांडव ! वृक्ष वायु से डोलते हुए दिखाई दें क्या तभी वायु चलती हुई माननी चाहिए ? वृक्ष का हिलना नहीं दिखाई देता तब क्या वायु नहीं रहती ? अथवा दर्पण को हटा लेने से अपने स्वरूपाभास का लोप हो जाता है , तब क्या यह समझ लेना चाहिए की हम नहीं हैं ? अथवा लोग जैसे अभ्रों [ बादलों ] की गति को चन्द्रमा की गति समझते हैं , वैसे ही वे अंध जन मोह के कारण देह का उत्पन्न होना और नाश होना अविकारी आत्मसत्ता पर निश्चित करते हैं | परन्तु आत्मा , आत्मा की ही जगह है तथा शरीर में दिखाई देने वाले धर्म शरीर के ही हैं , यह जानने वाले कम ही होते हैं | जैसे आकाश , आकाश की ही जगह रहता है और समुद्र में जो दिखाई देता है सो मिथ्या है , वैसे ही वे देह में आत्मा को देखते हैं | जैसे घट या मठ बनते हैं , और भंग हो जाते हैं , परन्तु आकाश वैसा ही भरा हुआ बना है वैसे ही आत्मसत्ता अखंड बनी है और उसमें अज्ञान - दृष्टि की कल्पना से ही शरीर का जन्म और मृत्यु होती है |
ज्ञानीजन शुद्ध आत्मज्ञान के द्वारा जानते हैं की परब्रह्म न घटता है , न बढता है और न वह कोई चेष्टा करता है न कराता है | परन्तु चाहे ज्ञान भी प्राप्त हो , बुद्धि परमाणु की भी खोज ले सके , संपूर्ण शास्त्रों का रहस्य हाथ आ जाय , लेकिन अगर उस विद्वता के अनुरूप अंत:करण में वैराग्य का प्रवेश न हुआ हो तो मुझ सर्वात्मा से भेंट नहीं हो सकती | जैसे आँखें बांधकर मोती नाक से लगाए जायं तो उनका मोल - भाव कैसे मालूम हो सकेगा ? वैसे ही , चित्त में अहंकार बसता हो , और सम्पूर्ण शास्त्रों का मौखिक अभ्यास हो तो ऐसे करोड़ों जन्म हो जायं तथापि मेरी प्राप्ति नहीं होगी |
|| इति ||](https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/p320x320/12373_522159441194150_1893838510_n.jpg)
![PLEASE LIKE @[215109998506784:274:Cow & Hinduism / Gau Mata ki Jai]
|| Faith and fate of men who perform austere penance - 1 ||
Arjuna said : Those , endowed with faith , who worship gods and others , disregarding the injunctions of the scriptures , where do they stand , Krishna ----in Sattva , Rajas or Tamas ? { 17 / 1 } . O Gracious Master , just as a child copies letters after seeing them in a lesson or a blind person goes behind one with good sight walking ahead , so they regard as authoritative , the conduct of persons proficient in all scriptures and follow their path in full faith . They perform the worship in great faith , of gods such as Lord Shiva , give liberal gifts of lands and perform sacrifices such as offering daily oblation to the fire { agnihotra } . Tell me , O Supreme Person , the fate of such persons , whether it is Sattvika , Rajasika or Tamasika. Then spoke Lord Krishna , the Lord of Vaikuntha, who is like pollen in the lotus in the form of the Vedas , in whose shade this universe subsists , who is Kala { Time } , endowed with great dignity and majesty and with power through which all virtues receive acclaim , who is one without a second , mysterious and blissful . The blessed Lord said :
That untutored innate faith of men is of three kinds ---Sattvika , Rajasika and Tamasika . Hear of it from Me { 17 / 2 } . Even if faith by itself is pure , it does not remain so , when it becomes a part of a being . For beings are , by nature , constituted by the three Gunas { triad of the nature } under the sway of beginning-less Maya { cosmic delusion } . When two of them become feeble and the third becomes strong , then the mental tendencies of a person follow the dominant Gun . The mind follows the tendencies , actions follow the mind , and then beings take birth , according to their past actions . The seed disintegrates and grows into a tree , and then the tree becomes stored in a seed after destruction . In this way even after a lapse of numerous epochs , the species of the tree does not become extinct . So even if beings undergo innumerable births , there is no change of the Gunas in their constitution . So whatever faith falls to the lot of beings , is formed according to these three Gunas . When the Sattva becomes dominant , it gives rise to knowledge , with the other two Gunas opposing it . The sattvika faith leads to liberation , but how could Rajas and Tamas remain quite ? When the Rajas quality becomes dominant overcoming Sattva , then this faith makes one clear the rubbish of actions . When the Tamas quality becomes inflamed , it transforms this faith in such a way , that it involves beings in undesirable sensuous enjoyments .
The faith of all men conforms to their mental disposition , Arjuna . Faith constitutes a man ; whatever the nature of his faith , verily he is that { 17 / 3 } . So O wise Arjuna , there is no faith in the assemblage of beings , which is independent of the Sattva , Rajas and Tamas , qualities . For this reason , faith too is three-fold , as it is constituted by the three Gunas in different proportions . When the Tamas quality becomes dominant , one gets born and dies again and again and his faith also takes the Tamas form . As there is nothing to choose between lamp-black and ink , so Tamasika faith is not different from the being . Likewise in the case of a Rajas-dominated person , the faith is of the Rajas quality and in the case of a Sattva-dominated person the faith is of Sattva quality . In this way , the whole world is cast in the mold of faith . The three kinds of faith are known by their different signs .
|| OM TAT SAT ||](https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/s403x403/1376409_522543517822409_1824868737_n.jpg)
![ನಾನು ದತ್ತನಲ್ಲವೇ?
ಒ೦ದು ದಿನ ಭಗವಾನ್ ಸದ್ಗುರು ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಧರಸ್ವಾಮೀಗಳು ಶೀಗೆಹಳ್ಳಿಯ ಶ್ರೀ ಶಿವಾನ೦ದರ ಮಠದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಓಣಿಕೈ ತಿಮ್ಮಣ್ಣ ದೀಕ್ಷಿತರು ಬ೦ದಿದ್ದರು. ಇವರು ಸ್ವಲ್ಪ ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಸ್ವಭಾವದವಾಗಿದ್ದರು. ಶ್ರೀ ಶಿವಾನ೦ದ ಗುರುಗಳು ಇರುವಾಗಿನ ಕಾಲದಿ೦ದಲೂ ಇವರಿಗೆ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಧರರ ಪರಿಚಯ ಇತ್ತು. ಆ ದಿನ ಸಹಜವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ "ಗಾಣಗಾಪುರ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಬರಲು ಶ್ರೀ ದತ್ತನ ಅಪ್ಪಣೆಯಾಗಿದೆ" ಎ೦ದು ದೀಕ್ಷಿತರು ಹೇಳೀದರು. ದೀಕ್ಷಿತರು ಅಗ್ನಿ ಉಪಾಸಕ ಅಗ್ನಿ ಹೋತ್ರಿಗಳಾಗಿದ್ದರು. ದತ್ತನ ಅಪ್ಪಣೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಅಗ್ನಿಯನ್ನು ಜೊತೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊ೦ಡು ಗಾಣಗಾಪುರಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ತಯಾರಿಯಲ್ಲಿದ್ದರು ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಧರರಿಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಬ೦ದಿದ್ದರು. ದತ್ತನ ಅಪ್ಪಣೆಯನ್ನು ತಿಳಿಸಿದ ಕೂಡಲೇ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಧರರು "ಈವಾಗ ನೀವು ಹೋಗುವುದು ಬೇಡ. ದೇಹದಲ್ಲಿ ಅಶಕ್ತತೆಯಾಗಿದೆ" ಎ೦ದು ಹೇಳಿದರು. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ದೀಕ್ಷಿತರು "ದತ್ತನ ಅಪ್ಪಣೆಯಾಗಿರುವುದಲ್ಲ!" ಎ೦ದರು.
ಅದಕ್ಕೆ ಶ್ರೀಧರರು "ದತ್ತನು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿಕೊ೦ಡಿದ್ದಾನೆ. ನಾನು ಹೇಳುವುದು ದತ್ತನೆ ಹೇಳಿದ೦ತೆ. ಆಗ ನಿಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯ ಚನ್ನಾಗಿರುವಾಗ ಹಾಗೆ ಹೇಳಿದನು. ಈಗ ಆರೊಗ್ಯ ಕೆಟ್ಟಾಗ ದತ್ತನೇ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿರುವನು" ಎ೦ದು ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಧರರು ನುಡಿದರು. 'ಇಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ನಾನೇ ದತ್ತನೆ೦ದು ಹೇಗೆ ಹೇಳುವರು' ಎ೦ದು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ನ೦ತರ ಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ದೀಕ್ಷಿತರು ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಇಳಿದಾಗ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಧರರ ರೂಪವೇ ಕಾಣಿಸಿತು ನ೦ತರ ಆ ರೂಪವೆ ದತ್ತನ ಆಕಾರವಾಗಿ ದರ್ಶನ ಕೊಟ್ಟ೦ತೆ ಆಯಿತು. ಒಮ್ಮೆ ದತ್ತನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊ೦ಡರೆ ಮರುಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅದೇ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಧರರ ರೂಪವಾಗಿಯೂ ಹೀಗೆ ಎರಡು ಮೂರು ಸಲ ಕಾಣಿಸಿಕೊ೦ಡು ಅದೃಶ್ಯವಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ಕ೦ಡು ದೀಕ್ಷಿತರು ಚಿಕಿತರಾಗಿ ಸ್ತಬ್ಧರಾಗಿಬಿಟ್ಟರು. ಅದರೂ ಇದರ ಯಥಾರ್ಥತೆಯನ್ನು ತಿಳಿಯದೆ ಮೋದಲೆ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ೦ತೆ ಸಹ ಕುಟು೦ಬರಾಗಿ ಗಾಣಗಾಪುರಕ್ಕೆ ತೆರಳಿದರು. ಅಲ್ಲಿ ಇವರಿಗೆ ದೇಹಾರೋಗ್ಯವು ಬಹಳ ಕೆಟ್ಟು ಅಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಆವಾಗ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಧರರು ಹೇಳಿದ ಮಾತು ಮತ್ತು ಆದ ದೃಷ್ಟಾ೦ತವು ಕಣ್ಣೆದುರಿಗೆ ಬ೦ದು ನಿ೦ತು 'ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಧರರು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ದತ್ತನೆ ಆಗಿದ್ದು ಅವರ ಅಜ್ಞೆಯನ್ನು ಅಲ್ಲಗಳೆದು ನಾನು ಗಾಣಗಾಪುರಕ್ಕೆ ಬ೦ದುದೇ ತಪ್ಪಾಯಿತೆ೦ದು' ತಿಳಿದು ಕೆಲವು ದಿವಸಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಪುನಃ ಶ್ರೀ ಶ್ರೀಧರರ ಬಳಿ ಬ೦ದು ನಡೆದ ಸ೦ಗತಿಯನ್ನು ತಿಳಿಸಿ ಗುರುಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಷಮೆ ಬೇಡಿದರು.
ಕೃಪೆ - @[117661385065838:274:Bhagavan Sadguru Sri Sridhara Swamy]
Take Mouse over on @[306411219466801:274:Dharma Granth] and Click Like
Like Page - www.fb.com/dharma.granth
visit - http://dharmagranth.blogspot.com/
Join to group - http://tiny.cc/Dharma-Granth-Group
.](https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/s843x403/1278179_472322302875691_1518911121_n.jpg)
![ತನಗೆ ಶರಣಾದ ಕಲಿಗೆ ರಾಜ ಪರೀಕ್ಷಿತ ನಾಲ್ಕು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಅಲ್ಲಿ ವಾಸ ಮಾಡುವಂತೆ ಅಪ್ಪಣೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ..
ಅವುಗಳೆಂದರೆ: ದ್ಯೂತ, ಪಾನ, ಸ್ತ್ರೀ ಮತ್ತು ಸೂನಾ (ಹಿಂಸೆ).
ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಈ ನಾಲ್ಕು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ನಮಗೆ ಗೊಂದಲವಾಗುತ್ತದೆ. ದ್ಯೂತವನ್ನು ಕ್ಷತ್ರಿಯರು ಆಗಾಗ ಆಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಮದ್ಯಪಾನ ಕ್ಷತ್ರಿಯರಿಗೆ ನಿಷಿದ್ಧವಲ್ಲ, ಎಲ್ಲಾ ಸ್ತ್ರೀಯರಲ್ಲಿ ಕಲಿ ವಾಸವಾಗಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಪ್ರಾಣಿ ಬಲಿಯನ್ನು ಕ್ಷತ್ರಿಯರು ಯಜ್ಞದಲ್ಲೂ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೀಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ ಈ ನಾಲ್ಕು ಕಲಿ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.. ಇದನ್ನು ಆಚಾರ್ಯ ಮಧ್ವರು ತಮ್ಮ ತಾತ್ಪರ್ಯ ನಿರ್ಣಯದಲ್ಲಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ: “ವಿಹಿತಾತಿರೇಕೇಣ ನ ಸೇವೇತೇತಿ” ಎಂದು. ಅಂದರೆ ಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಹಿತವಾದುದನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಈ ಮೇಲಿನ ನಾಲ್ಕು ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಕಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದರ್ಥ. ದ್ಯೂತದ ಚಟ, ಕುಡಿತದ ಚಟ, ಅತಿಕಾಮ/ಪರಸ್ತ್ರೀ ಸಂಗ, ಅತಿಮಾಂಸ ತಿನ್ನುವ ಚಟ ಇವು ಕಲಿಯ ವಾಸಸ್ಥಾನ. ಯಾವುದು ನಮಗೆ ವ್ಯಸನ(Addiction)ವಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತದೋ ಅದು ಕಲಿಯ ತಾಣವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅದರ ಹಿಂದೆ ಸುಳ್ಳು, ಅಹಂಕಾರ, ಅತಿಕಾಮುಕತೆ, ರಾಗ-ದ್ವೇಷಗಳು ಮನೆ ಮಾಡಿರುತ್ತವೆ...
ನಾಲ್ಕು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಪಡೆದ ಕಲಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: “ತತೋSನೃತಂ ಮದಃ ಕಾಮೋ ರಜೋ ವೈರಂ ಚ ಪಂಚಮಮ್”ಎಂದು. “ಸುಳ್ಳು, ಅಹಂಕಾರ, ಅತಿಕಾಮುಕತೆ, ರಾಗ-ದ್ವೇಷ ಎನ್ನುವ ಐದು ಪರಿವಾರ ನನ್ನದು. ಈ ಐದು ಪರಿವಾರದೊಂದಿಗೆ ವಾಸ ಮಾಡಲು ನನಗೆ ಕನಿಷ್ಠ ಐದು ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಕರುಣಿಸು” ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ ಕಲಿ. ಕಲಿಯ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಮನ್ನಿಸಿದ ಪರೀಕ್ಷಿತ ಆತನಿಗೆ ಐದನೇ ಸ್ಥಾನವಾಗಿ “ಚಿನ್ನ”ದಲ್ಲಿರಲು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾನೆ .. ಹೀಗಾಗಿ ಚಿನ್ನದ ಅಥವಾ ಸಂಪತ್ತಿನ ಅತಿಮೋಹ ಕಲಿಯ ವಾಸಸ್ಥಾನವಾಗುತ್ತದೆ...
ಕೃಪೆ - @[162764090436641:274:Bhagavad Gita Kannada]
Take Mouse over on @[306411219466801:274:Dharma Granth] and Click Like
Like Page - www.fb.com/dharma.granth
visit - http://dharmagranth.blogspot.com/
Join to group - http://tiny.cc/Dharma-Granth-Group
.](https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/s403x403/1240502_472443842863537_1487388362_n.jpg)
